Το ποτήρι είναι γνωστό ότι μπορείς να το δεις μισοάδειο αλλά και μισογεμάτο. Θέμα διάθεσης και έμπνευσης είναι αυτό. Κάτι τέτοιο ισχύει και για τον Ολυμπιακό που… διαγράφεται σταδιακά εν όψει της ερχόμενης περιόδου.
Ο κίνδυνος της πλήρους κατάρρευσης μοιάζει να έχει απομακρυνθεί οριστικά. Με κάποιον τρόπο, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι θα ελέγξουν την κατάσταση. Αρα και θα φτιάξουν την επόμενη ομάδα. Κατά πώς φαίνεται, με τον Ντούσαν Ιβκοβιτς στο τιμόνι και με τον Βασίλη Σπανούλη αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή. Το μαζικό κύμα αποχωρήσεων σαφώς και συνιστά πρόβλημα. Ιχνος... κορμού δεν θα μείνει για να στηριχτεί η προσπάθεια και κάθε νέο «χτίσιμο» θέλει χρόνο να αποδώσει, χωρίς μάλιστα να εγγυάται επιτυχία με την πρώτη.
Πέραν τούτου, όμως, υπάρχουν και προοπτικές για αυτούς που θέλουν να δουν μισογεμάτο το ποτήρι. Τα λεφτά πάντα χρειάζονται, αλλά άκρως ανταγωνιστικές ομάδες μπορούν να φτιαχτούν και με πολύ λιγότερα από αυτά που συνήθιζε να ξοδεύει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια. Αυτήν τη φορά επίσης, ο Ντούσαν Ιβκοβιτς δεν θα έχει να κουμαντάρει έστω κι έναν παίκτη που «του ξέμεινε» από προηγούμενο προπονητή, που δεν ήταν αποκλειστικά δική του επιλογή.
Στο πλήθος ονομάτων που έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας ως υποψήφιοι μεταγραφικοί στόχοι, σίγουρα περιλαμβάνονται και εξωπραγματικές περιπτώσεις. Υπάρχει όμως και πλήθος εφικτών στόχων που είναι εγνωσμένης αξίας και κάθε άλλο παρά λύσεις ανάγκης μπορεί να τις θεωρήσει κάποιος. Καλή οργάνωση και ευστοχία θέλει λοιπόν και όλα γίνονται μετά.
Επιπλέον, για να μην υπάρχουν φρούδες ελπίδες στους φιλάθλους που πιθανόν να περιμένουν κάποια τρανταχτή μεταγραφή, θα ήταν σώφρον από την μεριά των μεγαλοπαραγόντων να μην αφήνουν υπονοούμενα ότι ενδεχομένως να αποκτήσουν κάποιον τρομερό παίκτη, διότι αυτή η τακτική θα τους γυρίσει μπούμερανγκ και ενδεχομένως κάποια στιγμή να τους αποδοκιμάσει ο κόσμος, αφού πλέον τα κορόιδα τελείωσαν, και κάνεις δεν συγχωρεί την παραπλάνηση που γίνεται, είτε με δόλο, είτε άθελα, προφανώς γιατί το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
