Ένας small forward, ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο, άλλοτε με αρκετή αυτοπεποίθηση στο σουτ, άλλοτε, όμως, κρυμμένος πίσω από τα σκρην των συμπαικτών του. Ικανός να σηκωθεί για το τρίποντο, ακόμα και στον αιφνιδιασμό, με πολύ γρήγορη εκτέλεση. Διφορούμενος και δύσκολος χαρακτήρας, από τα κολεγιακά του χρόνια. Στην Ελλάδα αγωνίστηκε με σχετική επιτυχία για πρώτη φορά αρκετά παλιά. Αντικαθιστώντας έναν παίκτη που σήμερα δεν βρίσκεται πια στη ζωή (καλή αυτή η βοήθεια- περιμένω να την αξιοποιήσετε). Πρέπει να πάτε πίσω πέραν της δεκαετίας.. Το δεύτερο πέρασμά του από τη χώρα μας δεν ήταν το ίδιο επιτυχημένο και έφυγε στα μισά της σαιζόν.
Αγωνίστηκε στο ΝΒΑ για οκτώ περιόδους, από το 1990 ως το 1998, σε αρκετές ομάδες, έχοντας πάντως καλύτερες επιδόσεις στη νεοσύστατη τότε ομάδα του Ορλάντο. Με ενδιάμεσους σταθμούς την Ελλάδα και την Τουρκία. Draft έγινε στο δεύτερο γύρο. Μεγάλωσε στο Las Vegas, αλλά στην αρχή των eighties βρέθηκε στο LA. Ο πατρυιός του τον πίεσε και τον εξανάγκασε με ένα ρόπαλο του baseball να υπογράψει την ένταξή του σε τοπική Πανεπιστημιακή ομάδα, αλλά- φευ!- το συμβόλαιό του ακυρώθηκε, καθόσον η υπογραφή τέθηκε κατόπιν απειλής. Ως εκ τούτου μπόρεσε να υπογράψει στο Πανεπιστήμιο της αρεσκείας του, για να βρίσκεται δίπλα στον βιολογικό του πατέρα και… έπεσε διάνα!
Η συμβολή του ήταν καθοριστική στην πρόκριση της ομάδας του στον τελικό του NCAA (μιλάμε για παλιά όμως…), τον οποίο τελικώς και κατέκτησε. Γι’ αυτό και τιμήθηκε από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος του έκανε και ειδική μνεία (μεγάλη η χάρη του!). Περισσότερο, πάντως, θεωρούνταν παγκίτης πολυτελείας, παρά πρώτο όνομα. Στη λύση του κουίζ υπόσχομαι ότι σας έχω σχετικό βιντεάκι από τον εν λόγω τελικό! Εκτός από το ΝΒΑ, αγωνίστηκε και στις Φιλιππίνες, τη Βενεζουέλα, τη Ρωσία (συμπαίκτης με έναν από τους σπουδαιότερους παίκτες που έχουν αγωνιστεί ποτέ στην Ελλάδα) και έπειτα επέστρεψε στις ΗΠΑ και σε κατώτερα πρωταθλήματα (βλ. CBA, ABA, IBL).
Μέχρι πρόσφατα αγωνιζόταν σε ομάδα του CBA, στην οποία προπονητής του ήταν ένας εξαιρετικός περιφερειακός παίκτης, που καταστράφηκε από τα ναρκωτικά (κοκαΐνη) και δεν είχε την εξέλιξη που όλοι περίμεναν και είχε αγωνιστεί και στην Ευρώπη. Αποκλείεται να μην τον ξέρετε. Σήμερα, ο «ήρωάς» μας, σχεδόν στα 40 του, αγωνίζεται ως αθλητής, ενώ είναι και βοηθός προπονητή (και τι προπονητή!) σε ομάδα της «γειτονιάς» όπου μεγάλωσε, στο IBL. Και ένα τελευταίο γενναίο «σκουντηματάκι». Συμπαίκτης του στην Ελλάδα υπήρξε ένας εν ενεργεία πολύ καλός προπονητής (NBAer). Απαντήσεις και σχόλια για τους τελικούς της Α1 στο angulo@sport24.gr . Πιστεύω ότι βοηθηθήκατε αρκετά! Απαγορεύεται να έχετε παράπονο! Αναμένω πολλές σωστές απαντήσεις. Καλό Σαββατοκύριακο.
