Τελικά, στο ΝΒΑ τουλάχιστον, αποδείχτηκε ότι ο «ταχυδρόμος» χτύπησε μία μόνο φορά. Τζάμπα οι προσδοκίες και τα όνειρα για τον κύριο της φωτογραφίας που ψάχναμε στο Σαββατιάτικο κουίζ. Ο «mailman II», όπως βιάστηκαν οι «ειδικοί» να χαρακτηρίσουν τον Randy White αποδείχτηκε «άνθρακας» και όχι θησαυρός. Το μόνο κοινό σημείο του με τον αυθεντικό mailman, Karl Malone, ήταν το πανεπιστήμιο από το οποίο προέρχονταν και οι δύο, το Louisiana Tech. Κρίμα για την ιστορική ομάδα του Τέξας, τους Mavs. Είχαν κάποτε, το 1985, την ευκαιρία να επιλέξουν τον πραγματικό ταχυδρόμο. Αλλά προτίμησαν τον Γερμαναρά, Detlef Schrempf. Ασυγχώρητοι!
Ο White παρά το γεγονός ότι επιλέχθηκε αρκετά ψηλά στα draft του 1989 (νούμερο οκτώ) δεν διακρίθηκε ιδιαίτερα για την ικανότητά του στα «deliveries». Οι Dallas Mavericks τον επέλεξαν προσβλέποντας στο πηγαίο ταλέντο του, που ανέβλυζε ευδιάκριτα στα χρόνια που έπαιζε στο κολλέγιό του, αλλά προδόθηκαν. Ήταν τα χρόνια που ο ΠΑΟΚ τον πλησίαζε και του έδινε γη και ύδωρ για να έρθει στη Θεσσαλονίκη και να κοντράρει στα ίσια τον αχτύπητο συμπολίτη Άρη και να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Εις μάτην. Ο δυναμικός power forward χρησιμοποίησε την πρόταση του δικεφάλου του βορρά, για να εξασφαλίσει ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο, που τελικά θα τον κρατούσε στο Τέξας για 5- 6 χρόνια.
Τζάμπα τα «τραπέζια»- καλά ακούσατε τον πληθυντικό, ο Randy σε κάθε λουκούλλειο γεύμα του ήθελε δύο μεγάλα τραπέζια για να χωρέσει όλα τα πιάτα που θα περιδρόμιαζε μόνος- τζάμπα ο ενθουσιασμός από τέσσερις χιλιάδες κόσμο που τον υποδέχθηκαν στο Αλεξάνδρειο, όπου προπονήθηκε, υπό τα όχι και τόσο ευπρεπή συνθήματα σε βάρος του αχτύπητου συμπολίτη («Νάτος νάτος ο ….. σ….φάγος». Δεν μού πάει να το γράψω πλήρως, δείξτε λίγη κατανόηση!). Και στο τέλος, αποχώρησε αφού ευχαρίστησε τους διοικούντες για την τιμή και τη «διευκόλυνση» που του κάνανε, αφού οι Dallas πραγματικά τσίμπησαν το «τυράκι», που τους έριξε ο White και, τελικώς, του έκαναν την πρόταση, που τόσο πολύ επιθυμούσε.
Στους Mavericks η καλύτερη σαιζόν του ήταν το 1992- 1993, με σχεδόν 10 πόντους μέσο όρο. Καμία σχέση με τους 21,2 πόντους και τα 10,5 ρημπάουντ που είχε στο Πανεπιστήμιο. Γι’ αυτό και ειπώθηκε με αρκετή πικρία ότι τελικά το Dallas είχε τη χαρά να δει μόνον έναν σπουδαίο Randy White στα σπορ, τον μεγάλο άσσο του football των Dallas Cowboys, της περιόδου 1975- 1988. Όσον αφορά στο «δικό μας» Randy White, αυτός, μετά το πέρασμά του από τους Mavs (η μοναδική του ομάδα στο ΝΒΑ), πέρασε τον Ατλαντικό, για να παίξει στη χώρα μας για λογαριασμό του Περιστερίου, το 1995. Και από εκεί Reggio Calabria, Joventut Badalona, ξανά πίσω στις ΗΠΑ και CBA αυτή τη φορά, για να κάνει τη μεγάλη του επιστροφή στον μεγαλύτερο σταθμό της καριέρας του στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, για δύο χρόνια, στη Μακαμπή, όπου έκανε δίδυμο ψηλών με τον ισχνό αλλά πανύψηλο Ρουμάνο, Κονσταντίν Πόπα.
Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας το 1999, επέστρεψε στην Ελλάδα, στο τέλος της σαιζόν «Κοντομηνά», για τον Άρη, κάνοντας δίδυμο με τον Εσθονό Martin Muursepp. Πως τα φέρνει καμιά φορά η ζωή… Προς μεγάλη απογοήτευση των οπαδών των κιτρινόμαυρων, στα play off εκείνης της σαιζόν, το Μάιο του 1999, ξεσπά σκάνδαλο ντόπινγκ, με εμπλεκόμενους τους Αγγελίδη, Μιούρσεπ και ο Άρης μηδενίζεται λόγω αντικανονικής συμμετοχής των εν λόγω αθλητών στη σειρά των αγώνων με τον ΠΑΟΚ.
Κατά τα’ άλλα ο Randy White δεν βρήκε κάποιον μόνιμο ενεργό ρόλο στο ΝΒΑ. Κάποια στιγμή την περίοδο 2000- 2001 χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ως attraction, για να προσελκύσει κόσμο στο γήπεδο των Mavs, υπογράφοντας αυτόγραφα και λιγότερο για να βοηθά στις προπονήσεις ως ανεπίσημος βοηθός του τεχνικού team. Άλλωστε, στο Dallas ισχύει το ρητό «If you’ve played one season with the Mavs, you can have a job for life».
Τον 40άρη σήμερα White τον θυμηθήκατε αρκετοί. Βοήθησε κάπως και το Σαββατιάτικο hint μου, να στείλετε τις απαντήσεις σας συστημένες, οπότε το μυαλό σας αμέσως πήγε στον mailman 2. Οι ευρόντες λοιπόν ήταν οι κ.κ. Thanos Paschalinas, Μπάμπης Μαργαριτίδης, George Siachos, Panagiotis Mentis, Toni V, M.L.P., Tzak Christ, Agapitos Patakas, Άγγελος και Αριστοτέλης Αλεξόπουλος, Giorgos Koutroulakis, Geo_Pol, Γιώργος Στεργίου, ο Cliff και ο Jason!
Γινόμαστε ολοένα και περισσότεροι!
