Το athlitikanea.gr παραχωρεί το λόγο του αφηγητή στους αναγνώστες για να μας περιγράψουν με δικά τους λόγια, το ποδοσφαιρικό όνειρο που ζήσαμε στην Πορτογαλία το 2004, και τα όσα διαδραματίστηκαν στο στάδιο Estádio do Bessa.
- Κάθε αγώνας και μια ξεχωριστή ιστορία,
- κάθε αγώνας και μια ξεχωριστή οπτική γωνία
- Ο λόγος στην παρέα των φοιτητών που βρήκαν την Ιθάκη τους στην... Πορτογαλία
Βιογραφικό σημείωμα: Είμαστε μια παρέα 4 φίλων από το Αμπερντίν της Σκωτίας όπου σπουδάζουμε. Αμέσως μετά τον αγώνα με την Ουκρανία στην Αθήνα που μας έχριζε φαβορί για τη πρώτη θέση του ομίλου αποφασίσαμε να κλείσουμε τα εισιτήρια (ιδέα του Γρηγόρη) από το web site της UEFA . Μέσα στη χρονιά σχεδιάζουμε το ταξίδι έτσι ώστε να μας βγει και πιο φθηνά καθότι φοιτητές. Τα πάντα, αεροπορικά , ξενοδοχεία ακόμα και ενοικίαση αυτοκινήτου έχουν κλείσει από το Ιανουάριο του 2004.
Σάββατο 12 Ιουνίου 2004: Μετά την νίκη επί της Πορτογαλίας τα δικά μας πανηγύρια έγιναν στο κέντρο της πόλης και στη “Iberia” στις όχθες του ποταμού “Doro” όπου ήταν το ραντεβού όλων των οπαδών τα βράδια εκείνα . Γυρίζοντας στο ξενοδοχείο ο Φελιπε (ο ρεσεψιονιστ) μας δίνει μέσα στη πίκρα του μερικές μπύρες για να γιορτάσουμε τι μεγάλη νίκη .
Δευτέρα 14 Ιουνίου 2004… Στις 3 μέρες που μεσολαβούν μέχρι τον επόμενο αγώνα βρίσκουμε την ευκαιρία να ξαναβρούμε τη φωνή μας και να γνωρίσουμε το Πόρτο λίγο καλύτερα . Βέβαια δε ξεχνάμε το καθήκον και 2 μέρες πριν θα βρεθούμε στο “Villa de coned” , όπου προπονείται η Εθνική μας, στο γήπεδο της Rio Ave (για όσους παίζουν στοίχημα) . Εκεί θα συγχαρούμε τους παίκτες για τη χαρά που μας έδωσαν και θα τους ζητήσουμε να νικήσουν τους πελάτες μας , που έρχονται αποφασισμένοι για εκδίκηση .
Ο Καραγκούνης αποχωρεί λίγο νωρίτερα(λόγω τραυματισμού) απο τους υπόλοιπους και θα έρθει κοντά μας να μας ευχαριστήσει με μια απλότητα προς μίμηση ! Θα μας πει και μερικές κουβέντες που σήμερα ,ένα χρόνο μετά, ίσως όλοι μας πρέπει να τις σκεφτούμε: «παιδιά όλοι να είστε μαζί και στις ήττες γιατί η μπάλα είναι πολύ περίεργο άθλημα, σήμερα κερδίζεις αύριο χάνεις» αυτά μας είπε πριν το ματς με την Ισπανία.
16 Ιουνίου 2004… Η Ελλάδα αντιμετωπίζει στο “Do Bessel” έδρα της Boavista την Ισπανία για την 2η αγωνιστική του Euro 2004. Μια παρέα τεσσάρων φίλων έχει φτάσει στο Πόρτο για να συμπαρασταθεί από κοντά στην Εθνική μας ομάδα, ανυποψίαστη για το ότι θα έχει την τύχη να ζήσει. 16 Ιουνίου 2005: Ένα χρόνο μετά, θυμόμαστε μέσα από την ιστορία αυτής της παρέας, την δεύτερη πράξη του ποδοσφαιρικού έπους της Πορτογαλίας.
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2004… Έτσι φθάνουμε στη μέρα του αγώνα. Το Πόρτο και πάλι απο το πρωί παίρνει το χρώμα του αγώνα, οι Aficionados απο την Ισπανία είναι χιλιάδες και πάλι αποτελούμε μειοψηφία. Παρόλα αυτά δε το βάζουμε κάτω ποτέ και τους κάνουμε καζούρα για τη νίκη μας μέσα στο La Roared ένα χρόνο πριν . Αυτοί μας απαντούν με ένα συν8ημα στα ισπανικά που λέει οτι όποιος δε π ... είναι έλληνας.
Σίγουρος ότι θα σκοράρει ο Βαλερόν
Στο γήπεδο είμαστε και πάλι από νωρίς , σε ένα σαφώς μικρότερο γήπεδο αυτή τη φορά, το “Do Bessel” έδρα της Boavista . Ο Βαλερόν κάνει προθέρμανση μόλις λίγα μέτρα μπροστά μας και ο Θοδωρής με τα λίγα ισπανικά του κάτι του λέει , ο Βαλερόν αντιδρά δείχνοντας μας το πόδι του , εννοώντας προφανώς ότι θα μας βάλει γκολ, κάτι που προκαλεί την οργή μας και χρησιμοποιούμε και εμείς τα λιγοστά ισπανικά που γνωρίζουμε.
Γρήγορο γκολ οι Ισπανοί… Σάλπαρε το «πειρατικό» στο 66 λεπτό
Κατά την ανάκρουση των εθνικών ύμνων οι ισπανοί οπαδοί δε σέβονται και γιουχάρουν τον δικό μας ύμνο (δε τα κάνουν μόνο Αλβανοί και Τούρκοι αυτά) . Η Ισπανία προηγείται νωρίς στον αγώνα . Εμείς δε τα παρατάμε και ζητάμε ένα γκολ από τους παίκτες μας . Στο 66 δικαιωνόμαστε μετά από το καταπληκτικό γκολ του Χαριστέα που διασχίζει και αυτός γρήγορα το γήπεδο για να έρθει κοντά μας. Η απάντηση στη προκλητικότητα των ισπανών έρχεται με ένα σύνθημα ακατάλληλο για να το γράψω .
Εθνική Ελλάδας Γεια σου
Τι κι αν ήταν στα Ελληνικά οι Ισπανοί από τις κινήσεις των χεριών μας το καταλαβαίνουν. Τα υπόλοιπα λεπτά είναι δραματικά , οι ισπανοί μας πιέζουν και εμείς με τη ψυχή μας προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους παίκτες. Η ιαχή «ΑΑΑ ΡΕΕΕ ΕΘΝΙΚΑΑΑΡΑΑΑΑ» σκεπάζει Ισπανούς και Έλληνες, ο κυρ Γιάννης δε θα μπορούσε να λείψει από την αγαπημένη του Ελλάδα.
Φέρτε μας την Βραζιλία
Ο διαιτητής σφυρίζει και εμείς και πάλι πανηγυρίζουμε μη ξεχνώντας φυσικά να αποχαιρετήσουμε τους Ίβηρες που ήρθαν γεμάτη όνειρα και φιλοδοξίες να πάρουν τη ρεβάνς. “HOLA CLIENTES” η “ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΠΕΛΑΤΕΣ” στα Ελληνικά έτσι για να μη ξεχνιόμαστε ...Ο Μανολο ,με το τύμπανο του, αποχωρεί κατηφείς και ο Γιώργος ζητάει να έρθουν οι κάμερες στο ποτάμι όπου θα κάνει βουτιά ...στη Ribeira το βράδυ οι ισπανοί δέχονται για ακόμα μια φορά τη καζούρα μας και μερικοί Έλληνες ζητάνε τη Ρωσία , αλλά ο Θοδωρής ρίχνει την ιδέα , «ποια Ρωσία ρε τι να τι κάνουμε τη Βραζιλία θέλουμε πλέον» ...και έτσι εκείνο το βράδυ ζητάμε τη Βραζιλία .. « Ελλαδάρα είσαι μια φέρτε μας φέρτε μας τη Βραζιλία ...
