Ο απολογισμός του αυτοκράτορα της Α1 (το έτος που μεγαλούργησε)

o-apologismos-tou-aftokratora-tis-a1-to-etos-pou-megalourgise


Η επομένη της κατάκτησης του πρωταθλήματος βρίσκει το athlitikanea.gr να κάνει τον απολογισμό του "αυτοκράτορα" της Α1  για το 2005 (το έτος που μεγαλούργησε) και φυσικά μιλάμε για τον Παναθηναϊκό που νιώθει πραγματικά υπερήφανος για τα επιτεύγματα του κατόρθωσε να υλοποιήσει με τόσο ισχυρούς αντιπάλους.


Προέχει όμως ο απολογισμός εκεινής της σεζόν:


Συνολικά: Με νταμπλ και 3η θέση στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχει κανένας λόγο για να μην θεωρείται η φετινή χρονιά σούπερ επιτυχημένη. Όλοι είναι χαρούμενοι και του χρόνου ο στόχος -όπως δήλωσαν και οι Γιαννακόπουλοι στη Μόσχα- είναι η κορυφή της Ευρώπης.


Στον πάγκο: Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς πρόσθεσε άλλους δύο τίτλους στη συλλογή του. Δεν θέλει να τον λένε "Γκαστόνε" και για αυτό η τύχη του τον εγκατέλειψε στη Ρωσία. Απέφυγε τις τριβές και παραμένει ο αγαπημένος της πράσινης εξέδρας.


Φραγκίσκος Αλβέρτης: Παίζοντας αποκλειστικά ως πάουερ-φόργουορντ άλλαξε λίγο στυλ, όμως παρέμεινε αρχηγός με όλη τη σημασία της λέξης. Σούταρε, ενέπνευσε, έπαιξε ξύλο στην άμυνα, κέρδισε σφυρίγματα με την πονηριά του. Αψογος!


Γιώργος Καλαϊτζής: Σε σχέση με τις περασμένες χρονιές είχε μικρότερο χρόνο συμμετοχής. Έπαιζε λίγα λεπτά με στόχο να εξουδετερώσει τον αντίπαλο πλέι-μέικερ.


Δημήτρης Παπανικολάου: Στα πλέι-οφ πήρε αγωνιστικά λεπτά. Αλλωστε ήταν και το μοναδικό "καθαρο" 3άρι της ομάδας. Είχε ξεσπάσματα, αλλά του έλειπε η σταθερότητα. Δικαιολογείται όμως γιατί ο Ομπράντοβιτς τον έβαζε πολύ συχνά στον "πάγο".


Γιάκα Λάκοβιτς: Το Α και το Ω του Παναθηναϊκού. Έκανε την καλύτερη χρονιά του στην Ελλάδα. Στην επίθεση ήταν ο κινητήριος μοχλός. "Σκότωνε" στο πικ-εν-ρολ και δημιουργούσε χάρις στην ταχύτητα και το καλό του σουτ όλες τις ανισορροπίες στην αντίπαλη άμυνα. Ο πολυτιμότερος παίκτης.


Μάικ Μπατίστ: Σταθερός! Ο Αμερικάνος φόργουορντ ξεκίνησε εντυπωσιακά τη χρονιά και είχε πολύ καλά διαστήματα. Μαζί με τον Λάκοβιτς ήταν ο πιο σταθερός παίκτης του Παναθηναϊκού όλη τη χρονιά, παίζοντας και στο "5" για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ήξερε τον Ομπράντοβιτς και αυτό φάνηκε.


Πάτρικ Φέμερλινγκ: Απογοήτευσε. Στην αρχή τα πήγε καλά, αλλά στο τέλος έγινε "κόκκινο πανί" για τον Σέρβο προπονητή. Σταδιακά έχασε το ρόλο του στην ομάδα και σε αυτό φταίει και η εξωγηπεδική του ζωή.


Νίκος Χατζηβρέττας: Έκανε καλά παιχνίδια χάρις στο δυναμικό τρόπο παιχνιδιού του. Σε αρκετά όμως δεν "ακούμπησε". Το στυλ του Παναθηναϊκού φαίνεται να μην του ταιριάζει ή να μην ταιριάζει αυτός στο στυλ του Παναθηναϊκού. Τηρουμένων των αναλογιών δεν έκανε κακό πρωτάθλημα, αλλά όχι εφάμιλο του περσινού.


Λόνι Μπάξτερ: Πέρασε αρκετά ματς στον πάγκο χωρίς να ιδρώσει τη φανέλα του. Προς το τέλος βρήκε χρόνο συμμετοχής χάρις στη δύναμη του και την έφεση του στα ριμπάουντ, όμως ποτέ δεν προσαρμόστηκε σε αυτά που του ζητούσε ο Ομπράντοβιτς, κυρίως στην άμυνα. Αντι-Μίντλετον; Σε καμία περίπτωση.


Κώστας Τσαρτσαρής: Σούπερ πρώτος γύρος, ιδανικό τελείωμα! Μόνο και μόνο με τις δύο τελευταίες εμφανίσεις του κόντρα στην ΑΕΚ η χρονιά για αυτόν είναι επιτυχημένη... Συνολικά έπαιξε σε δύο θέσεις, αλλά από τότε που αρρώστησε ο Μίντλετον έγινε η Νο1 επιλογή στο "5". Έκανε όλες τις δουλειές.


Δημήτρης Διαμαντίδης: Προσαρμόστηκε πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, αν και στα πλέι-οφ έπεσε λίγο η απόδοση του λόγω των πολλών φάουλ που έκανε. Όμως παρόλα αυτά άλλαξε επίπεδο του παιχνίδι του Παναθηναϊκού τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Του χρόνου; Ακόμη καλύτερος.


Βλάντο Σκεπάνοβιτς: Το "κλειδί". Χωρίς υπερβολή μεγάλο μερίδιο από την επιτυχία του φετινού Παναθηναϊκού οφείλεται στον Σέρβο γκαρντ που αποτελεί πρότυπο για τη θέση "2". Υποδειγματικός σουτέρ και εξαιρετικός στο να διεισδύσει και να "σπλιτάρει" στον αμαρκάριστο συμπαίκτη. Ταιριάζει "γάντι" στο στυλ του "τριφυλλιού".


Ιμπράημ Κουτλουάι: Είχε ξεσπάσματα, αλλά πολλές φορές έδειξε να μην χωράει. Ο Ομπράντοβιτς δεν τον εμπιστευόταν 100% και ίσως να οφείλεται αυτό στα προβλήματα που αντιμετώπισε με τραυματισμούς.


Ντούσαν Σάκοτα: Έπαιξε λιγότερο από όσο περίμενε, όμως άρπαξε αρκετές ευκαιρίες.


Βασίλης Ξανθόπουλος: Αγωνίστηκε μόνο στα ματς που "κρινόντουσαν" νωρίς και κυρίως στο ΟΑΚΑ. Προσπάθησε και γενικά άρεσε.


Ντάριλ Μίντλετον: Ο μεγάλος άτυχος. Αρρώστησε και έχασε το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς. Ήταν όμως πολύτιμος έστω κι ως συμπαραστάτης από την άκρη του πάγκου. Επαγγελματίας 100%.


Κόσμος: Στα κρίσιμα ματς της Ευρωλίγκα έδωσε το παρόν. Όχι όμως και στο ελληνικό πρωτάθλημα. "Μάλλιασε η γλώσσα" του Ομπράντοβιτς.


Η επόμενη ημέρα


Η σεζόν 2004-2005 τέλειωσε, μαζί της κι ο απολογισμός του Sport24.gr. Από τη Δευτέρα κιόλας ξημέρωσε η... επόμενη ημέρα. Ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν;


Μέχρι στιγμής "σίγουροι" θεωρούνται ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Γιάκα Λάκοβιτς κι ο Γιώργος Καλαϊτζής βάσει συμβολαίου. Όμως ο Ομπράντοβιτς θέλει τον ίδιο κορμό οπότε λογικά θα μείνουν οι Τσαρτσαρής (έστω κι αν έχει καλές προτάσεις), Διαμαντίδης (υπάρχει οψιόν κι από τις δύο πλευρές) και Σκεπάνοβιτς.


Ο Κουτλουάι λογικά θα φύγει, ενώ σίγουρα παρελθόν αποτελούν οι Μπάξτερ, Φέμερλινγκ και Ξανθόπουλος. Ο τελευταίος δεν αποκλείεται να συνεχίσει την καριέρα του αλλού ως δανεικός.


Στο 50-50 είναι ο Χατζηβρέττας κι ο Σάκοτα. Όχι όμως και ο Μπατίστ, που δεν αποκλείεται να μείνει ανεξάρτητα με το τι θα γίνει με τον Μπαστόν. Ο Ομπράντοβιτς τον ξέρει και τον εμπιστεύεται. Τέλος ο Δημήτρης Παπανικολάου λογικά θα αναζητήσει αλλού ομάδα για να έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής.


Για τον Ομπράντοβιτς; Ούτε λόγος... Που θα βρει (τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο ίδιος) καλύτερα;